Mi vida en Ecuador

Hola chico's!

Het is inmiddels al weer een tijdje terug dat ik iets van me heb laten horen, maar de afgelopen weken ben ik druk bezig geweest met het leren van de Spaanse taal en alle leuke dingen die daarbij horen!

Volgens mij was ik met m'n vorige bericht geeindigd in Quito, vanwaar ik op zondag 27 maart de bus naar Manta heb genomen. Manta is een kustplaats in het noorden van Ecuador en hier ben ik begonnen aan m'n 4-weekse taalcursus! Elke week kreeg ik in een andere plaats Spaanse les (20 uur per week) en kon ik meedoen met verschillende activiteiten.

In Manta heb ik een week lang in huis gewoond bij Zoila, een vrouw van een jaar of 70? Naast Zoila woonde haar dochter en daarnaast woonde Zoila's kleinzoon en zijn gezin, dus er was altijd wel iemand over de vloer. Ze probeerden me erg bij de familie te betrekken door bijvoorbeeld te vragen of ik erbij kwam zitten als ze buiten zaten en door me mee te nemen naar de verjaardag van Zoila's achterkleinzoon, erg leuk!
Bij Zoila in huis een redelijk grote kamer inclusief TV en airco. Vooral met de airco was ik heel erg blij, aangezien het behoorlijk warm was!
Op de school in Manta kennis gemaakt met Katharina (Duitsland) en Kamila (Tsjechie) en met hen veel activiteiten gedaan. Zo zijn we een aantal keer naar het strand geweest, naar Montecristi (een plaatsje in de buurt met een museum over een belangrijke machtswisseling hier in Ecuador), hebben we gepoogd om te paragliden (ging door gebrek aan wind helaas niet door) en zijn we op zaterdag naar Isla de la Plata geweest. Isla de la Plata, poormens Galapagos, was het hoogtepunt van deze week! Eerst met een bootje een uur varen naar het eiland, vervolgens een wandeling van ongeveer 2 uur waarbij we verschillende soorten vogels hebben gespot en de kracht van de golven tegen de rotsen hebben bewonderd. Na de wandeling terug in de boot om groene zeeschildpadden te bekijken, te snorkelen en te zonnen!

Na een week in Manta te zijn geweest ben ik samen met Katharina terug gegaan naar Quito, want ook Katharina had hier nog een aantal weken Spaanse les te goed. In Quito in huis bij Susana Vega (een lerares van de school), haar Amerikaanse vriend en dochter. Aangezien ze behoorlijk goed Engels spraken was dat niet heel erg goed voor m'n Spaans...
Quito vond ik tot dusver de minst leuke plaats waar ik ben geweest! Quito ligt op 2800m hoogte en is daardoor steenkoud! Buiten valt het wel mee (een graad of 18 overdag, 's nachts koelt het af tot ongeveer 10 graden), maar aangezien de huizen niet goed geisoleerd zijn en geen verwarming hebben is het binnenshuis echt freezing! Daarbij komt dat ik me in Quito heel erg onveilig voelde. Quito is suuuper groot en overdag kon je gewoon over straat en hoefde je alleen in de menigte goed op je tas te passen (wat niet heel erg vreemd is), maar zodra het donker werd kon je alleen nog maar met de taxi. Een taxi aanhouden op straat was er niet bij, je moest ze echt van deur-tot-deur bestellen.. het risico op beroving was anders te groot. Zo zijn er een aantal andere studenten van de school 's avonds om 9 uur, zo goed als voor de deur van de school, onder bedreiging beroofd van hun telefoons en geld...
In Quito opgetrokken met een leuk groepje: Katharina, Cosi, Dilek (allen Duitsland), Nina (Nederland, hopelijk ga ik binnenkort nog een paar dagen samen met haar reizen) en Amela (Denemarken, maar woont/werkt in Montanita). Met hen wandelingen gemaakt door het park, naar de bios (No strings attached --> leuke film!) en naar de Papallacta hot springs geweest (2 uur rijden vanaf Quito, 's avonds genoten van superwarme baden in een ontzettend rustige omgeving! :)) Naast deze activiteiten heb ik ook nog een city tour gedaan door 'Old town', een bezoek gebracht aan Mitad del Mundo. Mitad del Mundo is het midden van de wereld (de equator) en hier lieten ze allemaal trucjes met zwaartekracht etc zien. Op zaterdag samen met Amela een tour naar de Cotopaxi gedaan.
De Cotopaxi is de hoogste, actieve vulkaan ter wereld. Dik ingepakt zijn we vanaf het plateau op 4500m hoogte naar het refugio op 4800m hoogte geklauterd. Ik was heel bang voor hoogteziekte, maar daar heb ik gelukkig geen last van gehad! Wel was het goed te merken dat je lichaam het zwaar heeft op deze hoogte en uiteindelijk moest ik dan ook na elke 100 stappen stoppen om op adem te komen en te eten/drinken. Aangekomen op 4800m was ik dan ook heel trots op mezelf dat ik zover was gekomen! In de refugio op 4800m hoogte uitgerust (als je rustig aan doet, kan je lichaam het namelijk prima aan) en gelunched met chips, koekjes, vleeswaren, kaas, soep en warme choco. Aangezien het weer niet bijzonder goed was besloot de gids om niet omhoog te gaan tot de 5000m, waar ik stiekem wel erg blij mee was. De afdaling ging stukke sneller en makkelijker en vanaf het plateau hebben we uiteindelijk de mountainbike gepakt om naar beneden te fietsen. Aangezien het behoorlijk stijl was en m'n fiets meer controle over de situatie had dan ik, vond ik het niet echt geslaagd. Toen ik uit het niets over m'n mountainbike heen viel ben ik er dus maar mee gestopt en heb ik alleen het laatste (platte stuk) gefietst.

Op zondag vervolgens vanuit Quito met de bus naar Cuenca gegaan, waar ik door Fabiola en haar dochter Vanessa van het busstation werd opgehaald. Fabiola en Vanessa zijn ontzettend lieve mensen en vanaf mijn entree in hun huis werd ik hun dochter/zus uit Nederland. Meteen de eerste avond al op sleeptouw genomen toen ze boodschappen gingen doen en naar de braderie in de buurt gingen (deze week is het feest i.v.m. de oprichting van Cuenca) en ook kennis gemaakt met hun 'oude gastkinderen', die op dit moment nog in Cuenca waren. Toen er een concert was op het centrale plein werd ik daar natuurlijk ook mee naartoe genomen en als ik met Fabiola in de stad was werd ik verwend met allerlei locale lekkernijen. Ook hebben ze me meegenmoen naar vrienden waar ze gingen eten, erg leuk dus om zo bij een familie betrokken te worden!
Op weg naar school steeds door een park, waar iedereen fanatiek aan het sporten was (er werden buiten zelfs groepslessen gegeven!)
Gedurende de week weer les en 's middags met iemand van de school lunchen en rondlopen in de stad. Ook hier een city tour van de oude stad, met erg mooie gebouwen en zo'n 150 kerken.. Musea bezocht en naar Ingapirca (ruines van een Inca en Canari stad in de buurt) geweest. 's Avonds een keer uit eten geweest met wat mensen van de taalschool, de oude gastkinderen en Fabiola.
In Cuenca ook het een en ander moeten regelen voor m'n pinpas. M'n pinpas was namelijk geblokkeerd omdat er een skim-poging is geweest. Gelukkig heb ik ook een creditcard bij me, maar een pinpas is ook wel erg fijn, dus m'n ouders hebben deze opgestuurd naar de taalschool in Cuenca.

Vanuit Cuenca naar Montanita, met een overstap in Guayaquil. De busterminal van Guayaquil is het beste te vergelijken met een vliegveld: inmens groot, ontzettend veel winkels en zelfs 2 verdiepingen met 'gates'. Het grote nadeel van deze terminal is echter dat er zo'n beetje continue geprobeerd wordt om spullen van je te stelen... Ook heel opvallend, zo goed als niemand heeft echt bagage bij zich.
Montanita is een kustplaats in het zuiden van Ecuador, met heel veel extranjeros (buitenlanders) en er heerst dan ook een manana-manana-sfeertje (morgen-morgen-sfeertje). In Montanita niet bij een gastgezin, maar in een cabana (huisjes in een groep bij elkaar, soort hostel inclusief zwembad). In Montanita naast m'n Spaanse lessen ook surflessen en natuurlijk veel bezoekjes aan het strand en zwembad! Goede vrijdag hadden we vrij (Nationale feestdag), dus met een hele grote groep de hele dag op het strand geweest. De sfeer in de cabanas is heel erg leuk! Ontzettend veel mensen, die allemaal Spaans leren en van de zon genieten (en onderling helaas alleen maar Engels spreken, zelfs met de Nederlanders onder elkaar). Eind van de middag vaak met z'n allen rond het zwembad en 's avonds met een bord eten op schoot film kijken.
Spaanse school hier was over het algemeen ook oke, maar nog wel even onenigheid gehad met mn lerares, maar ook dat was gelukkig snel opgelost:)
In het weekend kwam Cosi (Quito) naar Montanita samen met een vriend van haar. Dus gezellig samen met haar gegeten en 's avonds samen met Cosi, vriend en Amela (Quito) wat gedronken.
Zaterdag had ik een surftrip, wat betekende dat we naar een strand zo'n uur rijden van Montanita zijn gegaan om de hele dag te surfen, te zonnen en lekker te eten. Een super relaxte dag dus! Helemaal als je bedenkt dat Montanita gedurende het paasweekeinde overspoeld wordt met mensen uit het binnenland en het was dus ook ontzettend druk in Montanita!
Op zondag nog een lekker stranddagje gehad met Cosi en 's avonds met de nachtbus naar Banos.

Gisterochtend (maandag) dus aangekomen in Banos. Op het eerste gezicht had ik een beetje de pest aan m'n hostel -> veel Fransen, ongezellig, vieze keuken. Maar nadat de schoonmaakster was geweest en ik wat mensen had leren kennen was het toch wel erg leuk!
Maandag rondgelopen in het stadje (de temperatuur is hier goooeeeed!) en wat touroperators bezocht om info te vragen over jungle en canyoing tours.
's Avonds zitten kletsen met 2 Argentijnse meiden, in het Spaans! Nooit gedacht dat ik dat zou kunnen! Helemaal trots op mezelf en wil graag nog meer Spaans leren.. Met Vero en Giselle (de Argentijnsen) naar de hotsprings van Banos gegaan, die helaas erg tegen vielen (vies water, super veel mensen).

Vanochtend een Canyoingtour gedaan (abseilen van watervallen), wat niet heel erg grensverleggend was, maar wel ontzettend leuk! (watervallen van 8, 20, 15 en 30m hoog!)
En vanmiddag met de 2 meiden in hun huurauto gestapt om op zoek te gaan naar een uitkijkpost hier in de buurt. Na heel vaak verkeerd gereden te zijn, uiteindelijk bij een meetcentrum uitgekomen (voor activiteit van de vulkaan). Hier genoten van ontzettend mooi uitzicht en de rust die er heerste! Aangezin er een aantal vulkanisten rondliepen ook nog info gekregen over de vulkaan en z'n activiteit. Afgelopen vrijdag is de vulkaan weer een beetje actief geworden, waardoor je nu constant grijze rookpluimen boven de vulkaan uit ziet komen. Op dit moment is het gelukkig niet gevaarlijk voor de mensen in Banos, maar het wordt altijd wel goed in de gaten gehouden en hier in het dorp zijn dan ook vluchtroutes aangegeven...
Straks weer naar de vulkaan toe om te kijkn of we lava kunnen zien! Dus even duimen dat de vulkaan niet in wolken gewikkeld is...

Morgenochtend vroeg op voor een jungletocht van 3 dagen!

Heb een aantal weken terug trouwens m'n Nederlandse nummer gewisseld voor een Ecuadoriaanse, dus ben op dit moment niet bereikbaar op m'n Nederlandse nummer (Let me know als je de Ecuadoriaanse wilt hebben..)

Voor nu was dat mijn verhaal van de afgelopen tijd, foto's houden jullie nog te goed want dat wil niet lukken op deze pc..

Tot snel! Liefs vanuit Ecudor!