Cambodja & Thailand

Zoals in m'n vorige verhaal al gezegd, zijn pap en mam me in de laatste week van mei op komen zoeken in Penang. Echt super leuk om ze weer te zien na bijna een half jaar!
We hebben een heleboel bekeken hier op het eiland, dingen zoals de Kek Lok Si tempel en Penang Hill waar ik al eerder geweest ben. Maar ook de Snake Temple, Spice Garden en heel veel nieuwe straatjes en plekjes in Georgetown. Voor pap en mam denk ik wel raar om in zo'n andere cultuur rond te lopen, maar aan het einde van de week had ik ze toch ook zo ver dat ze met stokjes en met hun handen gegeten hebben;)

Op zaterdag 31 mei vlogen pappa en mamma naar Indonesie om er nog een vakantie achteraan te plakken en ik ben op het vliegtuig gestapt naar Cambodia. Ik had namelijk een week vrij voor m'n tentamenweken om te studeren en de eerste week van m'n tentamenweken stond er voor mij niets ingepland, dus in totaal 2 weken vrij. Wel heel braaf m'n studieboeken meegenomen, maar naast af en toe studeren ook voldoende leuke dingen gedaan.

M'n eerste indruk van Cambodia was heel erg positief, maar hoe langer ik er rond liep hoe meer dit veranderde. Ik wist dat het een arm land was, maar zo arm! De meeste landen in Afrika zijn (echt waar) rijker dan Cambodia. Dit is dan ook terug te zien het straatbeeld: het centrum van Phnom Penh (de hoofdstad) is oke, maar zodra je buiten het centrum komt ziet het er armoediger uit dan het platteland in veel andere landen. Wegen zijn onverhard, of in slechte staat. Huizen vallen bijna in elkaar, overal ligt vuil en er lopen (half)naakte kinderen rond omdat dat met dit weer toch niet nodig is en behoorlijk wat geld scheelt.

De geschiedenis van Cambodia is al niet veel mooier. Ze hebben wel mooie tempels (Wat genoemd), zoals bijvoorbeeld bij het Royal Palace. Maar over het algemeen gaat de hele bevolking gebukt onder de Rode Khmer, vandaar ook nog steeds de achterligging in vergelijking met de omringende landen. Voor diegenen die niet weten wat de Rode Khmer is, dit was een groepering die in 1975 in slechts 2 dagen tijd het hele land overnam! Kantoren, winkels en scholen werden gesloten en mensen werden gedwongen om de stad te verlaten en naar het platteland te vertrekken (waar iedereen niet vandaan kwam i.v.m. (Vietnam)oorlog). Dit met als doel de geschiedenis uit te wissen en mensen dom te houden (op het platteland was immers minder onderwijs etc.), domme mensen zullen namelijk minder snel zelf gaan nadenken en tegen het regime in gaan. Om deze reden werden mensen in continue angst gehouden en werden mensen die wellicht in opstand zouden komen vermoord. Dit waren alleen al alle mensen die: een bril droegen, leraar waren, een andere taal dan Khmer spraken, monnik waren, contact hadden met mensen in het buitenland, of op een andere mogelijke manier 'een gevaar vormden'. Alle vormen van identiteit werden afgeschaft, persoonlijke bezittingen waren verboden, iedereen kreeg dezelfde zwarte kleding aan, moest 12-14 uur per dag werken op het land (ongeacht leeftijd, lichamelijke toestand etc.), je eigen eten verzamelen was verboden want je moest er vanuit gaan dat 'de organisatie' je van eten zou voorzien, dagboeken schrijven was verboden, woorden die met identiteit te maken hadden werden verboden en je had dus ook van het ene op het andere moment geen familie meer. Zeggen 'hij is mijn vader, zij is mijn moeder', was verboden. De straffen die hier op volgden waren ook niet mis, in het geringste geval werd je gekort op je (toch al magere) maaltijd, moest je die overslaan, kreeg je lijfstraffen of werd je 'gewoon geexecuteerd'. Zoals je wel zult begrijpen, zijn het behoorlijk wat mensen geweest: ca. 3 miljoen van de ca. 8 miljoen Cambodianen zijn in de periode van 1975-1979 gedood!
Door het hele land zijn dan ook zogenoemde killingfields te vinden (massagrafen en executieplaatsen). Ik ben met een aantal andere mensen uit mijn hostel naar de killingfields in de buurt van Phnom Penh geweest. Ze hebben hier een hele mooie audiotoer gemaakt, waardoor je (voor zo ver dat mogelijk is met zo iets onbegrijpelijks) een goed beeld krijgt van wat er is gebeurt. De mensen die werden gedood werden namelijk niet zomaar geëxecuteerd, maar i.p.v. kogels (dit was te duur) werden landbouwwerktuigen gebruikt, bladeren met scherpe randen (van palmbomen) gebruikt om kelen door te snijden en baby's werden doodgeslagen tegen een boom. Overal op de killingfield kom je nog kledingstukken en botten tegen die vergroeid zijn in de wortels van bomen of die met regen uit de grond worden gespoeld.
Al met al, heeel erg indrukwekkend! Veel mensen gaan hierna ook nog naar S-21, de gevangenis waar mensen werden gehouden (er zijn volgens mij maar 3 mensen ofzo die de gevangenis hebben overleefd!). Maar na de killingfields hadden we al wel genoeg indrukwekkende en deprimerende dingen gezien.

In het hostel gelukkig wel veel leuke mensen om 's avonds mee te kletsen en gezellig mee te eten.

Na 2,5e dag in Phnom Penh heb ik de bus naar Siem Reap gepakt (dit kan dan wel weer luxe als je wat betaald, inclusief wifi, croissant, water, relaxte stoelen en hostess). In Siem Reap 2 dagen verbleven.
De eerste dag 's ochtends heeeel vroeg (voor zonsopkomst) op de fiets gestapt en samen met 'n Amerikaan naar Angkor Wat gegaan (de beroemde tempel). Volgens velen zou dit echt het hoogtepunt van Cambodia moeten zijn. Wat grootsheid betreft is dat ook wel echt zo, als je wilt kun je dagen rondlopen tussen alle (stukjes) tempel, maar ik had het toch wel vrij snel gezien. We hebben het 'kleine rondje' gemaakt langs verschillende tempels, waar we toch nog tot ongeveer 3 uur 's middags mee bezig waren. Dit was voor mij dan ook wel echt genoeg, maar voornamelijk omdat ik de tempels bleef vergelijken met alle Maya tempels en de Machu Picchu (ongeveer rond zelfde tijd en wat mij betreft zelfde stijl). Wat niet wegneemt dat sommige dingen wel echt ontzettend mooi waren om te zien. Vooral de tempel waar de film Tomb Raider is opgenomen (Ta Prhom) vond ik ontzettend mooi, met name omdat de invloeden van de natuur (overal bomen en wortels) nog mooi intact gelaten waren ondanks de restauraties.
De tweede dag in Siem Reap een beetje rondgelopen en veel gestudeerd, dat moest tenslotte ook gebeuren..
Overigens.. in Cambodia kom je ook redelijk wat Franse teksten tegen (net als in Vietnam Stephan;)) en er zijn best wat mensen die Frans spreken, toch wel fijn om af en toe nog een woordje te begrijpen in het rare Khmer-geschrift (ze hebben een ander alfabet).

Na een klein weekje in Cambodia met een minibusje naar de grens met Thailand en door naar Bangkok. In Bangkok heb ik 1 nachtje in het toeristische centrum geslapen, dus niet veel van de stad gezien (maar wat ik gezien heb is onverwachts positief). Voor iedereen die denkt 'Aaah, Thailand! Daar was toch een staatsgreep??' No worries, zo erg is het niet;) Ik heb wel wat soldaten gezien bij de overheidsgebouwen, maar ik neem aan dat die daar normaal ook wel staan, that's it. Geen barricades, geen last van avondklok (nachtferry gaat nog gewoon), geen selfies met soldaten en niet eens politie op Koh Tao.
Koh Tao was namelijk mijn bestemming, een eiland in Zuid-Oost Thailand. Op zaterdagochtend dus met de bus en de boot naar Koh Tao gegaan, waar ik halverwege de middag aankwam. Hier opgehaald door de Nederlandse dierenartsen die hier tijdelijk in de dierenkliniek werken.

Wie dacht dat ik gek was toen ik vroeger zei 'Ik wil graag elk half jaar in een ander land werken', het is mogelijk! Tjarda en Jochem zijn twee Nederlandse dierenartsen die een paar jaar geleden afgestudeerd zijn en sindsdien reizen ze als Travelling Animal Doctors de wereld rond (www.travellinganimaldoctors.com). Ze werken als vrijwilligers in klinieken en zetten castratieprojecten op (of soms zelfs hele klinieken) en doen er wat nodig is. Nu ook in Koh Tao, waar ze de Koh Tao Animal Clinic waarnamen zodat de Thaise dierenarts eindelijk eens een keertje het eiland af kon i.p.v. 24/7 bereikbaar te zijn, 52 weken per jaar. Op Koh Tao heb ik dus een weekje met hen meegelopen en geholpen in de kliniek. Heb gelukkig weer veel kunnen doen en ontzettend veel van ze geleerd:)
Naast deze twee dierenartsen waren er nog 2 vrijwilligers uit de VS en Duitsland en er werkte een Birmese assistent.
Niet alleen tijdens werktijd had ik 't naar m'n zin, daar buiten ook. Tussen de middag lekker lunchen (als er tijd was), ergens in het centrum of aan het strand. En 's avonds snorkelen of even douchen en daarna met z'n allen eten. Overal naartoe achterop de scooter en zelfs nog even zelf scooter gereden.
Niet alleen mensen (het liefst zonder helm, in korte broek/hemdje en met slippers aan) gaan op de scooter, ook honden. Zo werd er waar mogelijk een verlamde hond elke dag mee naar het strand genomen zodat hij daar lekker kon zwemmen. Heel erg leuk om te zien, hoe die hond het daar naar z'n zin had! Dus, ook ik heb het voor elkaar gekregen om achterop een scooter te zitten waar in totaal 2 personen en 2 honden op zaten.
Naast de normale scooters was er ook een 'scooter met zijspan' (een soort karretje er naast), hierin kun je prima dieren in een bench vervoeren. Zo hebben we toen we een rontgenfoto moesten maken, een hond verdoofd en hem met de scooter naar het ziekenhuis gebracht. Een rontgenapparaat is er niet in de kliniek, vandaar dat we foto's moesten laten maken in het mensenziekenhuis. Dat wat altijd verteld wordt op de uni, werd hier dus werkelijkheid! Heel veel nieuwe indrukken op gedaan dus en ontzettend genoten van de leuke en leerzame tijd op het eiland!
Vorige week vrijdagavond afscheid genomen en met de nightferry naar het vaste land (best luxe voor dit land, met gewone 'stapelbedden' in 'n groot verblijf), door naar het vliegveld en naar KL gevlogen. Vervolgens vanaf KL airport naar het centrum om een bus te nemen naar Penang. Ik ben thuis gekomen, ooit.. ongeveer 28 uur later dan dat ik vertrok van Koh Tao. Maar het was het waard:)

Sinds zondagochtend nu dus weer terug in Penang, voor m'n tentamens.. Maandagmiddag de eerste gehad (Maleis), ging prima.
Woensdag lekker met een andere student taartjes gegeten (en gestudeerd) in Chinahouse, 's avonds even powernappen en om 12 uur 's nachts samen met 2 andere Nederlandse meiden voetbal kijken! Met vlaggetjes op onze wangen (en dichtvallende ogen) zaten we bij de MacDonalds naar Australie-Nederland te kijken, gelukkig was het het waard.. want vanochtend hadden we om 9 uur examen!
Gelukkig toch nog een paar uurtjes kunnen slapen en het examen viel alles mee:)
M'n volgende tentamen is eind volgende week, nog 2 te gaan en dan zit het er op! Maar, voordat ik naar huis ga... eerst nog even vakantie vieren in Indonesie;)